you are all invited.. :P

Bothered ako lately (as usual).
Hindi ko alam kung natatae ako or naiihi. I can't even tell if i have to dump my thoughts of finding a male partner or patulan na lang ang mga stalkers kong bahog bilat. Hindi ko rin alam kung gusto kong kumain o hindi, matulog or gumala. I dunno whether to live or to die.

The last time I had this feeling was around a year ago.
Now, heto na naman sya. Parang cancer sa vas deferens na unti-unti kumakain sa aking daanan ng semilya. Nakakawalang gana. Nakakawalang libog. He he he :lol:

Pero ang totoo nyan, para lamang syang langaw na pwedeng paluin ng sandok anytime na bumabalik. Pero takot pa rin at pangamba ang aking nararamdaman.

Madadagdagan na naman ang edad ko in a week time. Siguro isa ito sa mga dahilan ng aking mga nararamdaman lately. Hina-hunting na naman ako ng gerontophobia. Takot na tanging kamatayan lamang ang makakagamot. Kelangan ko ang tapang ni LapuLapu upang malabanan ang phobiang ito dahil ayoko pang mamatay. I still have to reach my dreams and reap the fruits of my labor.

When I reached 20, I had laid down a long term plan and ambition, a checklist na syang magiging gabay sa aking pagtanda. :lol: Yung tipong at age 21, I should have my own wheels, at 22 a half million peso savings! Pero kahit gulong man lang at pisong savings haaayyy ewan! Wala pa yata sa 10% ng goal ko ang aking na meet! But I guess hindi naman talaga sya feasible. Kaya naman this year I intentionally, internationally at personally rebuke the previous goals and face a new one further. Pero I will not disclose it in public. Keep ko na lang sa self ko para masaya! :lol: hahahah

Sa mga maagang bumati sa friendster, thank you very much. Thanks to Ate Honey for the gift too. ;) Sa mga may balak pang magbigay, salamat in advance pero practical po akong tao. Hindi lang po cards at greetings ang tinatanggap ko. Pwede rin po bigas yung isang sako! hehehehe :lol:

Hanggang sa muli :D